(...)

Ζ. Εξέταση συνδρομής των όρων του άρθρου 19Α παρ. 1 του ν. 4251/2014 προκειμένου να εξεταστεί η δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους

Από τα έγγραφα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η προσφεύγουσα διέμενε νομίμως στην Ελλάδα, τουλάχιστον για μια δεκαετία, μέχρι το 2014, οπότε, κατά δήλωση της, έφυγε για την Αλβανία και επέστρεψε στην Ελλάδα το 2017. Όλη η οικογένεια της βρίσκεται στην Ελλάδα, καθώς και ο σύζυγος της, ο οποίος εργάζεται. Περαιτέρω, προκύπτει ότι η προσφεύγουσα είναι μητέρα ενός ανήλικου τέκνου που φοιτά σε ελληνικό σχολείο, ενώ κατά τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης της ήταν έγκυος στο δεύτερο τέκνο της και ότι αυτή ομιλεί την ελληνική γλώσσα στην οποία διεξήχθη και η προφορική της συνέντευξη. Υπό τα δεδομένα αυτά η Επιτροπή κρίνει ότι πιθανολογείται η, κατά το άθρο 19Α του ν. 4251/2014 σε συνδυασμό με το άρθρο 67 του ν. 4375/2016, συνδρομή των προϋποθέσεων χορήγησης άδειας διαμονής στην προσφεύγουσα για ανθρωπιστικούς λόγους, μη δυνάμενης όμως της Επιτροπής να εκφέρει, περαιτέρω, κρίση ως προς τη υπαγωγή αυτών στις προϋποθέσεις του νόμου, καθώς ο έλεγχος αυτών εκφεύγει της αρμοδιότητας της. Ως εκ τούτου, παραπέμπει στην υπόθεση στο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, προκειμένου να εξεταστεί αρμοδίως η δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Απορρίπτει κατ' ουσίαν την προσφυγή στο σύνολο της.

Αποφασίζει ότι δεν αναγνωρίζει την προσφεύγουσα ως πρόσφυγα ούτε ως δικαιούχο επικουρικής προστασίας.

Αποφασίζει την παραπομπή της υπόθεσης στο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, προκειμένου να εξεταστεί αρμοδίως η δυνατότητα χορήγησης στην προσφεύγουσα άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.