(...)

V. Παραπομπή για ανθρωπιστικούς λόγους

(...)

Στην παρούσα περίπτωση, η επιτροπή διαπιστώνει ότι η πρωτεύουσα προσφεύγουσα διαβεί στην Ελλάδα ήδη επί δύο έτη ( από το Φεβρουάριο του έτους 2017) μαζί με τα ανήλικα τέκνα της και επίσης προσφεύγοντες, το μεγαλύτερο εκ των οποίων είναι τριών ετών και το νεότερο είναι μόλις ενός έτους και έχει, μάλιστα, γεννηθεί στην Ελλάδα. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου αλλά και από την προφορική συνέντευξη της  πρωτεύουσας προσφεύγουσας ,

εκείνη έχει επωμιστεί κατά αποκλειστικότητα την επιμέλεια και τη διατροφή αμφότερων των τέκνων της, χωρίς να δέχεται καμία βοήθεια από τον σύζυγό της, με τον οποίο δεν διατηρεί εδώ και μήνες καμία επαφή, δεν γνωρίζει καν εάν βρίσκεται στην Ελλάδα ή στην Αλβανία κι ούτε εκείνος έχει επιχειρήσει να επικοινωνήσει ή έχει επιδείξει το οιοδήποτε ενδιαφέρον για τα τέκνα του. Αναφορικά με τυχόν υποστηρικτικό δίκτυο που θα μπορούσε να έχει η πρωτεύουσα προσφεύγουσα στη χώρα καταγωγής της, αυτό δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ισχυρό, καθώς, όπως δήλωσε, τα αδέλφια της βρίσκονται στην Ιταλία και στη Γαλλία και δεν έχει καμία επικοινωνία μαζί τους, ενώ οι γονείς της οι οποίοι βρίσκονται στην Αλβανία, είναι άνεργοι και καλύπτουν οριακά τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβιώσεώς τους, με αποτέλεσμα να μη δύνανται να τη συνδράμουν στη διατροφή των τέκνων της. Η ίδια δε η πρωτεύουσα προσφεύγουσα δήλωσε ότι, δια της ενασχολήσεώς της με αγροτικές εργασίες στην Ελλάδα είναι ικανή να διαθρέψει με αποκλειστικά ίδιους οικονομικούς πόρους τα τέκνα της, ενώ στην χώρα καταγωγής της κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δυνατό.

 Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η πρωτεύουσα προσφεύγουσα διαμένει, μαζί με τα τέκνα της, στη περιοχή του (...) σταθερά από τον χρόνο εισόδου της στην Ελλάδα και εργάζεται εκεί, ενώ, μάλιστα, κατά την καταγραφή του αιτήματος της, δήλωσε ότι, στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την χώρα καταγωγής της, διαθέτει υποστηρικτικό δίκτυο (δήλωσε ότι υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να την στηρίξουν). Ομοίως δε, κατά την καταγραφή του αιτήματος της δήλωσε ότι επιθυμεί να μεγαλώσει τα τέκνα της στην Ελλάδα και αυτά να φοιτήσουν σε ελληνικό σχολείο.

Επιπλέον, από κανένα στοιχείο του φακέλου της πρωτεύουσας προσφεύγουσας δεν προκύπτει προηγούμενη σύλληψη, δίωξη ή καταδίκη της είτε από τις ελληνικές είτε από τις αλβανικές αρχές, είτε οιοδήποτε έτερο στοιχείο το οποίο δύναται να συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια και τη δημόσια υγεία της χώρας.

Δυνάμει των ανωτέρω η Επιτροπή αφενός διαπιστώνει ότι η πρωτεύουσα προσφεύγουσα έχει ξεκινήσει να συγκροτεί και, σε κάθε περίπτωση, επιχειρεί να συγκροτήσει, σταθερούς και ισχυρούς βιοτικούς, κοινωνικούς και επαγγελματικούς δεσμούς στην Ελλάδα για την ίδια και για τα τέκνα της και αφετέρου πιθανολογεί ότι το βέλτιστο συμφέρον των δύο ανηλίκων προσφευγόντων υπαγορεύει την παραμονή τους στην Ελλάδα, μαζί με την μητέρα και μοναδική κηδεμόνα τους, για ανθρωπιστικούς λόγους.

Συνεπώς, η Επιτροπή πιθανολογεί ότι συντρέχει λόγος να παραπεμφθεί η σχετική υπόθεση στις αρμόδιες αρχές κατ' άρθρα 67 του ν.4375/2016 και 19 Α παρ.1 στοιχ. στ' του νόμου 4251/2014, το τελευταίο όπως ισχύει.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

         Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ομόφωνα/κατά πλειοψηφία

Απορρίπτει την προσφυγή.

Παραπέμπει την υπόθεση των προσφευγόντων στις αρμόδιες αρχές προκειμένου να εξεταστεί η χορήγηση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σύμφωνα με το άρθρο 1 περίπτωση στ΄του άρθρου 19Α του ν.4251/2014.